“ သာသနာ႔ေရာင္ျခည္ ”: ယမမင္းထံ အစစ္ခံ သံေပါက္

Monday, August 30, 2010

ယမမင္းထံ အစစ္ခံ သံေပါက္

ဘၾကီးေတာ္မင္း၊ သာယာဝတီမင္း၊ ပုဂံမင္း၊ မင္းတုန္းမင္းတုိ႔ လက္ထက္တြင္ ေပၚထြန္းေတာ္မူခဲ႔ေသာ ထြဍ္ေခါင္ဆရာေတာ္ဘုရားမွ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား အလွဴအတန္းႏွင္႔ ပတ္သက္၍ “ယမမင္းထံ အစစ္ခံ” သံေပါက္တြင္ ယခုလုိ ဆုံးမခဲ႔သည္။

(ယမမင္း)          သဒၶါေျဖာင္႔တန္း၊ ဒါနခန္း၊ ေျပာစမ္းပါအုန္းကြယ္။
(ေယာက်္ား)       သားၾကီးရွင္ျဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္စစ္၊ ညွစ္၍လွဴခဲ႔တယ္။
(ယမမင္း)          လွဴေသာအခါ၊ ေစတနာ၊ သုံးျဖာညီသလားကြယ္။
(ေယာက်္ား)       သုံးခ်က္ေစတနာ၊ နည္းလွပါ၊ မွန္စြာေလွ်ာက္ေတာ႔မယ္။
                       ကၽြန္ေတာ္အလွဴ၊ ေၾကြးေတြပူ၊ ေငြကူေမွ်ာ္မိတယ္၊
                       ကူေငြနဲ႔သာ ငါလွဴတာ၊ ေတမိပါရင္ ေတာ္ေရာ႔မယ္၊
                       ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ သည္လုိသာ၊ ေအာက္ေမ႔မိပါတယ္။
(ယမမင္း)          ယုတ္ျမတ္မဟူ၊ စားေသာက္သူ၊ ၾကည္ျဖဴပါသလားကြယ္။
(ေယာက်္ား)       ေငြကူမ်ားရာ၊ လူခ်မ္းသာ၊ မ်က္ႏွာလုိက္၍၊ေကၽြးခဲ႔တယ္၊
                       မ်က္ႏွာနည္းပါး၊ လူမြဲမ်ား၊ မလြဲသာေကၽြး၊ ေကၽြးရတယ္၊
                       လူခ်မ္းသာပင္၊ မ႑ပ္ဝင္၊ ဖ်ာလွ်င္သင္ျဖဴး၊ ခင္းေပးတယ္၊
                       သည္ကုိဟုိကုိ၊ ၾကြပါဗ်ဳိ႕၊ ဗ်ဳိ႕ဗ်ာမစဲ၊ ေခၚခဲ႔တယ္၊
                       ကြမ္းေဆး၊လက္ဖက္၊ ဆီအက္အက္၊ ဝက္ႏွင္႔ၾကက္သား၊ 
                       ေကၽြးခဲ႔တယ္၊
                       ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ ေငြမ်က္ႏွာ၊ သည္လုိဟာမွ သဒၶါတယ္။
(ယမမင္း)          မင္းအလွဴမွာ၊ ေငြေတြဟာ၊ ႏွေျမာပါဘိကြယ္၊
                       ပရိကၡရာ ေဆာင္ရန္မွာ၊ ေကာင္းစြာလွဴသလားကြယ္။
(ေယာက်္ား)       ပရိကၡရာ၊ ည႔ံလွစြာ၊ ဖုိးခ်ဳိတာမွ၊ ဝယ္ေပးတယ္။
(ယမမင္း)          လွဴေသာအခါ၊ ပစၥည္းမွာ၊ စင္ၾကယ္ပါသလားကြယ္။
(ေယာက်္ား)       လွဴေသာအခါ၊ ပစၥည္းမွာ၊ ခုိးတာမ်ားခဲ႔တယ္။
(ယမမင္း)          ပစၥည္းကုန္တာ၊ မင္းလွဴတာ၊ ဝမ္းနည္းပါေလတယ္၊
                       ဘုန္းၾကီးပင္႔လမ္း၊ အလယ္လမ္း၊ ေျပာစမ္းပါဦးကြယ္၊
                       အက်င္႔သိကၡာ၊ေရြးခ်ယ္ကာ၊ေတာ္ရာကုိယ္ေတာ္ပင္႔လားကြယ္။
(ေယာက်္ား)       သည္လုိဟာမွာ၊ မေလ႔လာ၊ မ်က္ႏွာနာမွ ပင္႔ခဲ႔တယ္၊
                       ႏွဳတ္ဆက္ေခၚငင္၊ မ်က္ႏွာရႊင္၊ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းလို႔ ထင္ခဲ႔တယ္၊
                       သည္လိုဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ၊ မ်ားစြာပင္႔ခဲ႔တယ္၊         
                       တုိ႔အမ်ဳိးပါ၊ တုိ႔ဆရာ၊ တုိ႔ရြာကုိယ္ေတာ္ ပင္႔ဦးမယ္။
(အပင္႔ခံဘုန္းၾကီး  ေျပာင္းႏွင္႔စပါး၊ မင္းတုိ႔မ်ား၊ ဘယ္ေလာက္ရလဲကြယ္၊
အေျပာ)             ေက်ာင္းကုိမ်ားသြား၊ ရယ္ဟားဟား၊ လက္ဖက္ကြမ္းစားတယ္၊
                       ငွက္ေပ်ာအုန္းသီး၊ ဒကာၾကီး၊ ျမည္းစမ္းပါဦးကြယ္။
(ေယာက်္ား)        သည္လုိေခၚဆုိ၊ မ်က္ႏွာခ်ဳိ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္မွ၊ ပင္႔ခဲ႔တယ္၊
                       ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာ၊ လွဴၾကတာ၊ သည္လိုခ်ည္းသာ၊ ပင္႔ၾကတယ္။
(ယမမင္း)           အေမာင္လွဴတာ၊ ဗလာခ်ာ၊ ေတာ္စမ္းပါဦးကြယ္။

ကုိးကား  -          အရွင္ဇဝန -ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)
                       လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ (ႏွာ၃၆)
                      

No comments:

Post a Comment